هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1437) 

«آزادی انسان» و «آبادی جهان»!

در هر «زمان» و در هر «زمین»،

هر ایدِئولوژی آن گاه که «حکومت» و «حاکمیّت» را در دست بگیرد،

«خالفان را دستبوس می انگارد» و «مخالفان را جاسوس می پندارد» .

بنابراین نه «ظرفیّت» دارد و نه «ظرافت»،

که «سبزکیشان را دریابد» و «دگراندیشان را برتابد».

«انتقاد را سیاه نمایی» می نامد و «نقّاد را سودایی». 

در حالی که اندیشه نه «سقف» را برمی تابد و نه «سقیف» را.

مرغِ اندیشه «مِهری گران» دارد و «سپهری بی کران» می طلبد.

«قفسِ هیچ حاکمیّت» و «محبسِ هیچ حکومت»،

نمی تواند این «پروینِ پیشتاز» و «شاهینِ تیزپرواز» را

از «اوج گیری» و «موج پذیری» بازدارد.

مرغِ اندیشه به جای «بال»،«استدلال» دارد

و به جای «پرواز»،«راز»!

دریغ اگر این «پرنده را به بند» کشیم و «فرازنده را به کمند»! 

آزادی اندیشه را نه با «فرمانِ همایونی» می توان سرکوب کرد

و نه با «پیمانِ قانونی»؛

زیرا هدف از وضعِ قانون نیز «تامینِ آزادی انسان» است و «تضمینِ آبادی جهان»!

#شفیعی_مطهر

----------------------------------------- 

خالف: گول،احمق

 ظرافت: زیرکی، مهارت، خوش زبانی ، نکته سنجی ،خوش اندامی ، زیبایی 

سودایی: تندخوی، تندمزاج، عصبی 

سقیف: سقف،آسمان خانه 

پروین:ثریا، صورتی فلکی که بالای شاخ صورت فلکی گاو قرار دارد

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

  https://t.me/amotahar

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: