هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1229) 

«تندیسِ سنگی» و «قِدّیسِ اُورَنگی» !

برخی از افراد نه «چکادِ برافراخته»،که چون «موادِّ گُداخته»اند،

و نه از «نهادِ جان»،که گویی از «نهانِ آتشفشان» زبانه می کشند.

آنان هم «نور» دارند و هم «نار».

از دور «زیبا»یند و از نزدیک، «فریبا»؛

امّا از انسان ها «سنگِ خارا» می سازند و «خدنگِ جانگِزا». 

 «کارکردِ گُدازه»،سوختن هرگونه «سازه» است.

این افراد با «گُدازۀ احساس»،«سازۀ ناس» را ذوب می کنند 

و هر «طالبِ تفکُّر» را در «قالبِ تحجُّر» شکل می دهند

و از هر «انسانِ سلیم» یک «ناتوانِ تسلیم» می سازند. 

در این صورت «نهالِ اندیشه» از «ریشه» می خشکد

و «تفکُر،تعطیل» و «متفکِّر،علیل» می شود!

«ذکرِ زبانی» به جای «فکرِ عقلانی» می نشیند

و یک «مُراد» به جای میلیون ها «مُرید»می اندیشد!

یک «قِدّیس اورَنگی» برای میلیون ها «تندیسِ سنگی» تصمیم می گیرد!
 

#شفیعی_مطهر

---------------------------- 

قِدّیس: پاک و منزّه،مومن،کسی که برای او قداست قائل باشند

اَورَنگ: تخت،سریر،تخت پادشاهی

تندیس: مجسّمه

چکاد:قلّه کوه
 

خدنگ: تیر راست و نیزه که از چوب درخت خدنگ می سازند 

مُراد: مقصود،مقتدا،کسی که مورد ارادت جمعی قرار می گیرد

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: