هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1219) 

«آتشِ تباهی» و «عطشِ آگاهی»
 

هر انسانِ «آگاه» در هر «پگاه»

«باید» و «شاید»، 

در هر «جمعِ پریشان» چون «شمعِ فروزان» «بدرخشد»

و شب های «تیره و تار» را «نور و نار» «بخشد».

اهالی «قلم» باید در هر شبِ سیاهِ «ستم»،

چون مهتاب «بتابند» و شب زدگان را «دریابند».

اگر شهری «ویران» با مردمی «نادان»،

در «آتشِ تباهی» و در «عطشِ آگاهی» می سوزند،

این «روشنگران آگاه» اند که مسئول اند،نه «بی خبران بی پناه».

آنان که نمی دانند در «جهلِ مُرکَّب»اند و اسیر «ابوجهلِ شب» .

نه «راهی برای نجات» دارند و نه «پناهی برای حیات».

«گناه نادانی» و «گواه ناتوانیِ»اینان

بر گردن روشنفکرانی است که «یاری را می دانند» و «یاوری را می توانند»!

امّا سر در «لاکِ پلیدی» و «مَغاک نومیدی» «فروبُرده اند»

و گویی از هر گونه «صلاح» و «اصلاح» «سَرخورده اند»!

#شفیعی_مطهر

-------------------------------- 

شاید: شایسته است

مَغاک: گودال ،جای گود
 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: