هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1099)

«مَنِ سوخته» و «خرمنِ افروخته»!

دنیا نه تنها «زندانی تنگ»،که «سندانی پُرآژنگ» است.

امّا آنان که «حرفی برای گفتن» و «ذهنی برای شکفتن» دارند،

می توانند از این «قفسِ ضیق» و «محبسِ مَضیق»،

«روزانه» صدها «روزنه» بگشایند 

و از هر «پنجره»،هزار «حنجره» فریاد سردهند. 

انسان باید «صدفِ سگال» را بشکافد و «گوهرِ کمال» را بیابد.

در این «سیّاره گردان» و «گهواره لرزان»،

کسانی به «زیستن می ارزند»،که «عشق می ورزند»!

عشق «اندوهی ستُرگ» و چون «کوهی بزرگ» است.

عشق چون «برقِ سوزان» از «شرقِ فروزان»

ناگهان بر «جانِ عاشق» و «جهانِ علایق» فرومی بارد،

ولی آن که «مَنِ سوخته» و «خرمنِ افروخته» دارد،

چه باکی دارد از «سوختنِ دوباره» و «افروختنِ همواره»؟!

#شفیعی_مطهر

--------------------------------- 

آژنگ: چین و چروک،چین و شکن

ضیق: تنگی،سختی

مضیق: تنگنا،جای تنگ

 سگال: اندیشه،فکر

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: