هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1088)

«قناعت» و «سعادت» 

خوشبختی،احساسِ «کفایت به داشته ها» است،نه «رضایت به انباشته ها».

«داشته های بسیار» و «انباشته های تلنبار»،

برای هیچ «بشر»،«چه خیر و چه شر»،

«بی نهایت» و بی نیاز از «شکایت» نیست.

هر کس هر چه «دارد»،«می انبارد»

و باز «دستِ طلب» و «پای تَعَب» دراز می کند

و باز بیشتر «می خواهد»،هر چند از عزّت و آبرو «بکاهد»!

دنیا چون «آبِ شور» است و «سرابِ سرور» . 

انسان هر چه بیشتر «بنوشد» و در کسب آن «بکوشد»،

باز «تِشنه تر» و برای جگر،«دِشنه تر» می شود!

بنابراین انسان برای «تحمُّلِ سختی» و «احساسِ خوشبختی» در زندگی

گزیری ندارد جز این که ضمنِ «تلاش» برای کسبِ «معاش»،

به هر چه دارد «قناعت» کند، تا احساسِ «سعادت» کند!

#شفیعی_مطهر

-----------------------------------------

کفایت: بس کردن، بس بودن، کافی بودن

تلنبار: هر چیز زیاد که روی هم ریخته و انبار شود

تَعَب: رنج،سختی،ماندگی،خستگی،ضدّ راحت

دِشنه: خنجر،کارد تیز و برنده و نوک تیز

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: