هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1070)

«آرایه نور» و «پیرایه شعور»

شناختِ «جهل» بسیار «سهل» است،

ولی آن گاه که «خودکامگانِ شریر» و «خداوندانِ زور و زر و تزویر»، 

جهل را با «نیرنگِ سیاست» به «رنگِ قداست» می آلایند، 

جهل ،«لباسِ آیین می پوشد» و با «داسِ دین می خروشد» .

در این جا«دانایی جزایی سنگین» در بَردارد و «نادانی،حلوایی شیرین»!

ذهن های «علیل» از «تحلیل» درمی مانند

و «دانش ها،سَتَروَن» می شوند و «پژوهش ها،اَلکَن»!

«دیدن،جُرم» است و «اندیشیدن،جریمه» دارد!

جاهل،«تحمُّلِ اسارت را صواب» و «تذلُّلِ در برابرِ امارت را ثواب» می پندارد!

او «قصیده ذلّت» را «به قصدِ قُربت» می پذیرد

و «تازیانه حماقت» را «نشانه لیاقت» می انگارد.

 «تنها علّامه دهر»،«حاکم خودکامه شهر» است.

دیگران نه «حقِّ فهمیدن» دارند و نه «رمقِ اندیشیدن».

یک نفر به جای همه هم «فکر» می کند و هم «ذکر»!

بیاییم در «پیکار با اوهام» در «نخستین گام»،

از «ساحتِ جهل» و «مساحتِ مَهل»،

«ننگِ سیاست» و «رنگِ قداست» را «بزداییم» 

و انسانیت را با «آرایه نور» و «پیرایه شعور» «بیاراییم»!

#شفیعی_مطهر

--------------------------------------------- 

آرایه: زیور و زینت

پیرایه :زیب،زینت،زیور،آرایش

سَتَروَن :نازا،عقیم

صواب: راست و درست،حق،شایسته،لایق،سزاوار،ضدّخطا

تذلُّل: خود را خوار و ذلیل نشان دادن،اظهار خواری و زبونی

امارت: امیرشدن،فرمانروایی

ثواب: مزد،پاداش،جزاء

رمق: باقی جان،نیمه جان

ذکر: یادکردن،بر زبان راندن،مطلبی را بر زبان آوردن

مَهل: آهسته کارکردن،نرمی و آهستگی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: