هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1018)

«توهُّمِ دانایی» و «تفهُّمِ ادّعایی» 

انسان اگر به جای «گفتن»،«شنُفتن» را 

و به جای «دگرآموزی»،«تجربه اندوزی» را برگزیند،

در این صورت نه تنها از هر «آموزگارِ فرزانه»،

که از «روزگار و زمانه» هم می تواند بیاموزد!

امّا اگر خود را «کانِ دانش» و «دُکانِ پژوهش» بپندارد،

حتی از «فرجادِ دهر» و «استادِ شهر» نیز نمی تواند چیزی بیاموزد؛

زیرا او «انبانِ دانایی را انباشته» و «میزانِ توانایی را بی نیاز پنداشته» ،

خود را از «آموزش» و چراغ خرد را از «فروزش» بی نیاز می انگارد!

او گرفتارِ «توهُّمِ دانایی» است و «تفهُّمِ ادّعایی».

چنین کسی «فضیلتِ آموزش» و «ظرفیّتِ پژوهش» را از دست می دهد.

خود دانا انگاری،«گمانی واهی» و «زندانی نامتناهی» است،

که انسان را از «رَشّ و رشاد» و «رُشد و ارشاد» بازمی دارد.

انسان به هر «مایه ای از دانش» و هر «پایه ای از پژوهش» برسد،

هیچ گاه نه از «دانش آموختن» بی نیاز می شود و نه از «تجربه اندوختن»!

#شفیعی_مطهر

-------------------------------------------

فرجاد: فاضل،دانشمند،دانا

نغز: خوب، نیکو، لطیف، بدیع، هر چیز عجیب و بدیع که دیدنش خوشایند باشد

توهُّم: وهم داشتن،گمان بردن،به گمان افتادن،خیال کردن

تفهُّم: فهمیدن،دریافتن 

کان: معدن

رشّ: باران اندک،باران کم

رشاد: به راه راست رفتن،راستی و ایستادگی و پیروزی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: