هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 965)  

  «سیری به سوی زوال»یا«مسیری به کوی کمال»؟!

«زایش و ‌رویش» و نیز «مرگ و میرش»، 

نه «رَوَندی کاهنده»، که «فَرایَندی فَزاینده» است. 

به دیگر سخن، مرگ و میرایی نه «سیری به سوی زوال»، 

که «مسیری به کوی کمال» است. 

 «سیر و سفرِ انسان» از «جَنین تا جَنان» 

از پلی می گذرد به نام «جهانِ ملموس» و «دنیای محسوس». 

ما لحظه «ترکِ این سرای بیگانه» و «درکِ آن مَاوای جاودانه» را «مرگ» می نامیم! 

در حالی که این «دنیای فُرودین» نسبت به «سرای جنین» 

«بسی بزرگ تر» و «بسیار سترگ تر» است. 

به همین نسبت «دنیای باقی» نسبت به این «سرای فانی»، 

«بسی ستُرده تر» و «بسیار گُسترده تر» است. 

این «نکته حکیمانه» را چه زیبا می سراید «مولانای فرزانه»: 

مرگ اگر مرد است گو نزد من آی
تا در آغوشش بگیرم تنگ تنگ
من از او جانی ستانم جاودان
او ز من دَلقی ستاند رنگ رنگ 

#شفیعی_مطهر 

--------------------------- 

 دلق: خرقه، پوستین، جامه درویشی، لباس ژنده 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: