رسالت معلم در تربیت نسل فردا -قسمت پنجم و پایانی

#شفیعی_مطهر

    نکته های این بیان

    1- بهار زندگی انسان، فصل جوانی است که ارزش آن را بسیاری از انسان ها نمی دانند. 

علی (ع) فرمود: دو چیز است که قدر و قیمت آ ن را نمی دانند مگر وقتی که آن دو را از دست بدهند؛ یکی جوانی و دیگری سلامتی .

” شیئان لایعرف فضلهما الامن فقدهما : الشباب والعافیه”

( غررالحکم، شماره 5764)

   2- یکی از ویژگی های دوران جوانی تربیت پذیری بیشتر است . 

علی(ع) فرمود: دل و روح جوان مانند زمین آماده است که هر بذری در آن بیفشانی رشد می کند، 

“ انما القلب الحدث کالارض الخالیه ما القی فیها من شی قبلته.”

(نهج البلاغه، نامه ۳۱)
    هر که در خردی اش ادب نکنند
    در بزرگی فلاح از او برخاست
    چوب تر را چنان که خواهی پیچ
    نشود خشک جز به آتش راست

   3- فصل جوانی ، مانند همه فصول زندگی انسان محدود و موقت است، پیش از این که برف پیری بر سر و روی انسان ببارد، باید این فصل زودگذر را غنیمت شمرد.

 پیامبر اکرم(ص) به ابوذر فرمود : فرصت جوانی را پیش از آ ن که پیری فرا برسد، غنیمت شمار .

 “ شبابک قبل هرمک”

( مستدرک الوسائل، ج 12، ص 140)

    4- در فرهنگ اسلامی، جوانی نعمت است و از چنان اهمیتی برخوردار است که خداوند متعال در روز قیامت از این نعمت ارزشمند می پرسد که جوانی خویش را در چه کاری صرف کردی؟ 

پیامبر(ص) : “و عن شبابه فیما ابلاه”

(بحارالانوار، ج 7، ص 258)

   5- از بهره مندی هایی که جوان باید در فصل جوانی داشته باشد، یادگیری و انباشت معلومات است.
    -6 اگر چه یادگیری و به دنبال دانش رفتن مربوط به دوره و زمان خاصی نیست و انسان باید زگهواره تا گور دانش بجوید، ولی مناسب ترین دوران فراگیری دوره جوانی است .
   7- از ویژگی های یادگیری در دوره جوانی ماندگاری است. همان طور که نقش بر سنگ ماندگار است، دانش نیز در ذهن جوان ثابت می ماند. 

علی(ع: )” العلم فی الصغر کالنقش فی الحجر”

(بحارالانوار، ج۱ ، ص۲۲۴)
  8- اندام با نشاط و توانایی های مختلف جسمی موجب می شود تا قابلیت های جوان را در فعالیت های جسمی و فکری ، مادی و معنوی افزایش بدهد.(تقوی،سیدرضا)

در پایان ضمن عرض تبریک مجدد این ایام از درگاه خداوند متعال برای همه شما عزیزان ارجمند عمری با عزت همراه با سلامت و موفقیت مسئلت دارم . سخنم را با دو بیت مناسب حال از مولوی حسن ختام می بخشم:

گفت:صحبت های خود کوته کنید     

  پند را در جان و در دل ره کنید

گر کمالم با کمال انکار نیست       

  ور نیم این زحمت و آزار چیست؟