هر پگاه نو با یک نگاه نو 

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 883)

«بی پروانه بودن»یا «بی پروا نبودن»؟!

من شمع را در حال «اِتلاف و سوختن» 

و پروانه را در حال «طواف و افروختن» دیدم. 

ولی نمی دانم چرا وقتی دل من چون «شمع»،حتّی در میان «جمع» می سوزد، 

«زبانه» دارد،ولی «پروانه» ندارد؟  

 شاید «سوختن در تنهایی» و «افروختن با بی پروایی»

 به «دل ،شور» می بخشد و به «جان،شعور».

در «مکتبِ سوختن» و «مذهبِ افروختن»، 

«بی پروانه بودن»،به که «بی پروا نبودن»!  

آن چه نه تنها «دلالت»،که «رسالت»ماست ،

سوختن است ،چه «بی پروا» و چه «بی پروانه»!

«نار» را از «منار» می جویند و «نور» را از «تنور»!

چه باک از «تنهازیستن» و در «شب ها گریستن»!

 «جان»،«مشتاقِ جانان» است،نه در «فراقِ جنان»!

ما امروز «زندانی خاک» و فردا در «مهمانی افلاک» هستیم.

جان چند روزی در «من،نشیمن»  دارد و در «تن،وطن» ! 

«خاک را پُل» می داند و «افلاک را جای تامُّل»! 

پُل،نه «جایگاه اقامت»،که «گذرگاه قیامت» است.

زینهار اگر در «بسیطِ پُل»،«بساطِ تناوُل» بگستریم. 

اینجا باید«کاشت» و آنجا «برداشت»! 

#شفیعی_مطهر

----------------------------------

اتلاف: تلف کردن،نابودساختن،تباه کردن

طواف:گرد چیزی گشتن،دورزدن

زبانه: شعله آتش،شعله شمع

 نار: آتش

منار: جای نور،جای روشنایی،جای افروختن آتش

بسیط: گسترده،فراخ،گشاده،وسیع

بساط: گستردنی،فرش و سفره

تناوُل: غذاخوردن،خورد و خوراک

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: