#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(171) ------------------------------------------------ «آدم» یا «آدمک»؟! ---------------------------------------------- من «طفلی خُرد» و«کودکی تُرد» را دیدم که بر همه اسباب بازی هایش فرمانروایی می کرد!! این گونه من در این «شهر سرب و سراب» و «معرکه مرگ و مرداب» معنای مناسبات و روابط بسیاری از «شهریاران» و «شهروندان» را فهمیدم!! انسان تا خود نیندیشد ،نه «آدم»،که «آدمک» است و «آدمک» ،«اسباب بازی» است، نه مایه «اِعجاب و سرفرازی»! ...و ما تا اسباب بازی باشیم، با جانمان« بازی» می کنند و با ایمانمان،«دَغَلبازی»! همواره بازیچه « کارگردان» و آلت دست «خودکامگان» هستیم! این نکته حکیمانه را چه زیبا می سراید «حکیم هوری»،«اقبال لاهوری»: هرکه بر خود نیست فرمانش روان می شود فرمان پذیر دیگران -------------------------------------------------- #شفیعی_مطهر —---------------------------------- خُرد: ریز،کوچک،هر چیز کوچک و اندک تُرد: تر و تازه،نازک،زودشکن،هر چیزی که زود شکسته شود معرکه : میدان جنگ،جای نبردو زد و خورد آدمک: آدم کوچک،عروسک ،پیکر و هیکل کوچک که به شکل آدم درست کنند اِعجاب: به شگفت آوردن،عجیب دانستن دَغَلبازی: حیله گری، مکر ،فریب هور : خورشید،آفتاب —---------------------------------------------------- سایر آثار این قلم در : گاه گویه های مطهر telegram.me/amotahar

نظرات شما عزیزان:

موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب